Nie będziemy niestety dobrze wspominać dzisiejszej wyprawy do Radomia. Gospodarze wykorzystali wszystkie nasze błędy i odnieśli przekonujące zwycięstwo. Mogłoby się wydawać, że sama gra nie wyglądała aż tak źle, ale trudno znaleźć pozytywy kiedy wynik jest taki, a nie inny. Myślę, że decydująca była pierwsza połowa, w której straciliśmy trzy bramki w bardzo prosty sposób. Najpierw kuriozalną pomyłkę zaliczył bramkarz. Następnie zapłaciliśmy za gapiostwo przy dośrodkowaniu z rzutu wolnego, a na zakończenie piłka wpadła bezpośrednio po uderzeniu ze stałego fragmentu gry. Po zmianie stron podjęliśmy ryzyko i poszliśmy na wymianę ciosów. Niestety za każdym razem, gdy udało nam się pokonać bramkarza Broni brakowało nam skuteczności w poczynaniach defensywnych. Cóż taki jest sport. Trzeba potrafić podnieść się po porażce i walczyć dalej. W tej chwili nie chodzi już o wynik tylko o odzyskanie pewności siebie. Potrafimy grać w piłkę, ale splot wielu okoliczności sprawił, że ostatni okres nie należy do udanych. Jednak głowa do góry przed nami jeszcze sporo wyzwań. Jeśli chodzi o pozytywy z dnia dzisiejszego to za takie należy uznać powrót po rekonwalescencji Kamila Safulaka i Konrada Trzmiela. Teraz czekamy na kolejnych zawodników zmagających się z chorobami. Na pewno ich powrót sprawi, że będziemy silniejsi. SG

RKP Broń 1926 Radom – K.S. Delta Warszawa 6:2 (3:0)

Skład: Czachowski P. – Dżuchil M. (55’ Trzmiel K.), Dolniak J., Popławski M. – Wysocki A., Ofat D. – Sujecki M. (41’ Safulak K.), Kociszewski K. (60’ Dębowski A.) – Bednarczyk M. – Siekierko P., Laskowski-Fabisiewicz T.

Bramki: 51’ Safulak K. – Popławski M., 63’ Safulak K. – Siekierko P.

Mijający miesiąc był dla nas swoistą huśtawką nastrojów. Najpierw potrafiliśmy w przekonujący sposób wygrać mecz z Ursusem by kilka dni później praktycznie przejść obok gry w Legionowie. Następnie męczyliśmy się w Garwolinie, potrzebując ostrej reprymendy żeby pokazać charakter, a w następnej kolejności zagraliśmy dobre zawody z liderem. Kiedy wydawało się, że wreszcie zrozumieliśmy co musimy robić, aby cieszyć się z tego co prezentujemy przyszedł mecz z Junakiem i spotkało nas ogromne rozczarowanie. Tak naprawdę właśnie ten ostatni mecz pokazał nasze rzeczywiste oblicze. Brzmi to brutalnie, ale musimy się z tym zmierzyć jeśli chcemy żeby było lepiej. Nic w życiu nie ma za darmo, a  czasami wszystko należy zacząć od początku. Myślę, że właśnie w takim momencie się znaleźliśmy. W pierwszej kolejności należy odpowiedzieć sobie na pytanie dokąd zmierzamy. Koniecznym jest określenie wspólnej drogi. Jak pokazał ostatni mecz ile osób tyle rozbieżnych interesów i dotyczy to także tych nieobecnych. W ten sposób nie da się dobrze zaprezentować na boisku. Piłka nożna to gra zespołowa i chociaż zawodnicy zyskują indywidualnie to dzieje się to w zdecydowanej większości przypadków dzięki dobremu funkcjonowaniu w grupie. Ważne jest także przyznanie się do swoich słabości i codzienna praca żeby się doskonalić i być może wejść na wyższy poziom. Przekonanie o swojej świetności kiedy nie ma na to niezbitych dowodów to ślepa uliczka. Teraz pozostaje nam zebrać się w sobie i wylać wiele litrów potu. W końcu świat na jednym meczu czy miesiącu się nie kończy. Sztuką jest wyciągnąć wnioski z niepowodzeń i stać się silniejszym. Jestem przekonany, że możemy to osiągnąć, ale warunkiem jest poświęcenie i praca. SG

Życie pisze różne scenariusze i stawia przed nami wiele wyzwań. Nie każdemu jednak uda się podołać jeśli zabraknie należytego podejścia. Wielokrotnie powtarzałem, że robiąc coś trzeba oddać całego siebie w każdej sekundzie. Jeśli podczas treningu nie strzelam bramki z trzech metrów to podczas meczu też mi się to nie uda. W dniu dzisiejszym byliśmy świadkami wielu tego typu sytuacji. Nie poradziliśmy sobie z rzeczami, których w sposób należyty nie wypracowaliśmy na zajęciach bo byliśmy nieobecni albo potraktowaliśmy je jako błahe. Po raz kolejny szukaliśmy powodów naszych niepowodzeń w innych, a nie u samych siebie. W szatni przed meczem zamiast koncentrować się na zbliżającym się meczu mieliśmy czas na zabawę telefonem. W najprostszych sytuacjach boiskowych bądź podejmowaliśmy złe decyzje bądź popełnialiśmy proste błędy techniczne. W ten sposób zamiast cieszyć się z trzech punktów pozostał niesmak. Gościom należą się słowa uznania bo pokazali czym jest w sporcie charakter. My natomiast w końcu zderzyliśmy się ze ścianą. Dotychczasowe potknięcia wynikały z różnych przyczyn, ale można je było tłumaczyć względami czysto sportowymi czy będącym w trakcie procesem budowy nowej drużyny. Dzisiaj bezwzględnie możemy mieć pretensje jedynie do siebie. Dalej oczekujmy, że coś zrobi się samo albo stanie się to przy udziale innych. Niech w dalszym ciągu ciągle uciekają nam autobusy, lekkie przeziębienie zwala nas z nóg, a mecz na playstation będzie ważniejszy od tego rzeczywistego czy treningu. Wtedy bez wątpienia takich dni jak ten dzisiejszy będzie więcej. Oczywiście jako trener biorę pełną odpowiedzialność za to co się wydarzyło, ale tak naprawdę każdy powinien zrobić rachunek sumienia. Żeby jednak oddać niektórym sprawiedliwość nawet dzisiaj byli tacy, o których postawę pretensji mieć nie mogę. Na szczególne wyróżnienie zasługują na pewno Adrian Wysocki i Patryk Siekierko. Tym bardziej jest mi przykro, że nie wszyscy szanują wysiłek swoich kolegów. Jednak życie toczy się dalej, a za tydzień znowu jest szansa na rehabilitację i nowe otwarcie. Ja nadal w nie wierzę, ale żeby miało miejsce ta wiara musi przebijać przez zawodników.  SG

K.S. Delta Warszawa – UKS Junak Warszawa 2:2 (2:1)

Skład: Tyski P. – Dżuchil M., Dolniak J., Popławski M. – Wysocki A., Piekarniak K. – Sujecki M. (63’ Kociszewski K.), Ofat D. (55’ Zduńczyk K.) – Bednarczyk M. (72’ Dębowski A.) – Siekierko P., Laskowski-Fabisiewicz T.

Bramki: 27’ Sujecki M. – Wysocki A., 36’ Bednarczyk M. – Siekierko P.

Kolejny tydzień pracy zwieńczyło spotkanie z liderem naszej ligi Wisłą Płock. Czego można spodziewać się po gościach wiedzieliśmy doskonale. Podobnie nie była dla nas tajemnicą co musimy zmienić w swojej grze żeby skutecznie przeciwstawić się przeciwnikowi. Lekcje odrobiliśmy bardzo dobrze. Od samego początku nie pozwoliliśmy graczom Wisły na zbyt wiele. Co więcej sami przejęliśmy inicjatywę i byliśmy bardziej aktywni. Niestety nie po raz pierwszy mieliśmy problem ze skutecznym finalizowanie  akcji, a z drugiej strony popełniliśmy dwa proste błędy. O ile za pierwszym razem dopisało nam szczęście to przy drugiej okazji gracz z Płocka się nie pomylił. W ten sposób mimo, że byliśmy zespołem prowadzącym grę schodziliśmy na przerwę ze stratą jednej bramki. Po zmianie stron nie mieliśmy nic do stracenia i bardziej się otworzyliśmy. Na skutek takiego stanu rzeczy gościom łatwiej było stwarzać groźne sytuacje, ale my nie pozostawaliśmy dłużni. To właśnie do nas uśmiechnęło się szczęście. Dobre uderzenie Mateusza Radzikowskiego zdołał sparować bramkarz, ale przy dobitce Tomka Laskowskiego był bezradny. Niestety nasza radość trwałą tylko kilka minut. Zawodnik Wisły uderzył na bramkę z narożnika pola karnego, a piłka wpadła obok interweniującego Piotra Czachowskiego. Od tego momentu przyjezdni zwarli szyki i mimo naszych prób nie dali sobie wydrzeć zwycięstwa. W jednej z ostatnich akcji jeszcze raz znaleźli drogę do naszej bramki ustalając wynik spotkania. Za sam mecz zawodnikom należą się słowa uznania. Na pewno nie przystępowaliśmy do rywalizacji w roli faworyta, a rozegraliśmy bardzo dobre spotkanie. Oczywiście nie zdobyliśmy nawet jednego punktu zatem trudno o radość bo samo wrażenie artystyczne to trochę mało. Jednak cieszę się, że zespół pozytywnie zareagował od strony wolicjonalnej. Przez całe spotkanie walczyliśmy i byliśmy zdeterminowani. Martwi jedynie absurdalna czerwona kartka Emila Szostaka, rozgrywającego bardzo dobre zawody, którą otrzymał na skutek nadinterpretacji przepisów przez Pana Sędziego. Nie miało to bezpośredniego wpływu na wynik, ale sprawia, że w kolejnych meczach będziemy musieli sobie radzić przez Emila. Cóż takie jest życie. Przed nami najważniejsza część sezonu. Ta porażka nie przekreśla naszych szans na awans do Ekstraligi, ale zmniejszyła nam zdecydowanie margines błędu. Teraz zobaczymy z jakiej gliny jesteśmy ulepieni.  SG

K.S. Delta Warszawa – Wisła Płock 1:3 (0:1)

Skład: Czachowski P. – Gutowski Ł., Dolniak J., Szostak E., – Wysocki A., Piekarniak K. (60’ Bednarczyk M.) – Sujecki M. (41’ Kociszewski K.), Ofat D. (55’ Dżuchil M.) – Siekierko P. – Radzikowski M., Szatan K. (55’ Laskowski-Fabisiewicz T.)

Bramki: 58’ Laskowski-Fabisiewicz T. – Radzikowski M.

Szanowni Rodzice, istnieje możliwość odliczenia od podatku darowizn wpłacanych w naszym klubie. Jeżeli ktoś jest zainteresowany taką formą to prosimy o kontakt z klubem, wyjaśnimy szczegóły. Generalnie, ustaliliśmy, że mogą to być wpłaty w okresach półrocznych. Musi to być jednorazowy przelew na konto klubu z dopiskiem: darowizna na cele statutowe - wspieranie i upowszechnianie kultury fizycznej i sportu. Numer konta klubowego podany jest w zakładce „Klub”. Darczyńca nie potrzebuje potem żadnego zaświadczenia, kwit z banku jest podstawą do odliczenia kwoty od podatku. Chodzi tu o zmniejszenie wysokości opodatkowania, a nie o tzw. 1% na stowarzyszenia, które to można stosować również, do czego zachęcamy.

Klub nasz stara się zamieszczać zdjęcia do spotkań ligowych i innych meczy czy turniejów naszych chłopców. Niestety nie jest to możliwe w każdym przypadku. Jeżeli rodzice sami wykonują zdjęcia to prosimy o przesyłanie ich do nas mailowo, zostaną dodane do informacji o meczu. Za taką pomoc będziemy bardzo wdzięczni.

Tydzień po laniu w Legionowie mieliśmy okazję do rehabilitacji na trudnym terenie w Garwolinie. W trakcie trwania dzisiejszego spotkania pokazaliśmy kilka twarzy. Od początku staraliśmy się przejąć inicjatywę i można powiedzieć, że nam się to udało. Jednak nasza gra opierała się na prostych środkach, a do tego szwankowała skuteczność. Gdybyśmy w początkowej fazie meczu wykorzystali swoje okazje grałoby nam się zdecydowanie łatwiej. Tak się nie stało i z upływem minut w pierwszej odsłonie pozwalaliśmy gospodarzom na coraz więcej. Zapłaciliśmy za to wysoką cenę i na przerwę schodziliśmy przegrywając jedną bramką. Piętnaście minut odpoczynku wykorzystaliśmy na przemówienie do swoich ukrytych pokładów energii. Padło kilka ostrych słów i po zmianie stron przez pół godziny oglądaliśmy zupełnie inny zespół. Szybko udało nam się doprowadzić do wyrównania za sprawą aktywnego Kacpra Szatana, a potem w przeciągu minuty po celnych uderzeniach Mateusza Radzikowskiego wyszliśmy na dwubramkowe prowadzenie. Kolejne minuty przyniosły następne okazje, ale zabrakło zimnej krwi albo podjęcia właściwej decyzji. W ostatniej minucie doliczonego czasu gry pozwoliliśmy natomiast graczom Wilgi zdobyć kontaktową bramkę wykazując się opieszałością w naszym polu karnym Koniec końców dopisujemy sobie trzy punkty i przygotowujemy się do konfrontacji z Wisłą Płock. Mamy tydzień czasu, aby wyeliminować błędy, które nie pozwalają nam w pełni rozwinąć skrzydeł. SG

Wilga Garwolin – K.S. Delta Warszawa 2:3 (1:0)

Skład: Czachowski P. – Gutowski Ł. (70’ Dżuchil M.), Dolniak J., Popławski M., – Wysocki A., Piekarniak K. – Zdybicki P. (41’ Kociszewski K.), Szostak E. (51’ Sujecki M.) – Bednarczyk M. (41’ Siekierko P.) – Radzikowski M., Szatan K. (63’ Laskowski-Fabisiewicz T.)

Bramki: 43’ Szatan K. – Piekarniak K., 57’ Radzikowski M. – Szatan K., 58’ Radzikowski M. – Gutowski Ł.