Zakończyliśmy ostatni halowy turniej tej zimy dla rocznika 2004. Wspaniała atmosfera, walka i nauka to to co dzisiaj mieliśmy do zaoferowania. Nas cieszy fakt, że nasze oba zespoły okazały się najlepsze. Zainteresowani znajdą zdjęcia i wyniki w zakładce imprezy.

W dniu dzisiejszym delegacja naszego klubu zakończyła pobyt w Brześciu na Białorusi. Wszystkie sprawy związane z sierpniowym pobytem tam części naszych chłopców są dopięte. Udało się też pozytywnie załatwić inne ważne sprawy, które już niedługo spowodują, że zespół rocznika 2004 będzie jeszcze mocniejszy. Będzie to pierwszy taki nasz krok i przetarcie szlaków, następne zespoły niedługo również na tym skorzystają. Załączamy też zdjęcie z miejsca gdzie nasi chłopcy zawsze jedzą pizzę. Obsługa już czeka na naszych głodomorów!

Kilka miesięcy temu udało nam się uaktualnić historię naszego klubu. Zbierając materiały, rozmawiając z ludźmi, doszliśmy tak daleko, że aż sami byliśmy zdumieni. Pojawiło się dużo nowych dat i nazwisk. Pojawiły się różne informacje okraszające te daty i nadające nazwiskom inny wymiar. Dzisiaj serdecznie zapraszamy do lektury tych nostalgicznych, lecz jednocześnie bardzo barwnych opowieści. Wszystkie zamieszczane historie znajdą się i w zakładce "Historia", gdzie będzie można zawsze do nich wrócić. Życzymy miłej lektury. KT

Śmiech to zdrowie - W latach 70' nasz klub działał bardzo prężnie. Powstaje drugi zespół seniorów i nowe drużyny juniorów. W związku z tym na barki działaczy spadają coraz to nowe obowiązki. Gro spraw załatwiali w tamtym czasie Panowie Zbigniew Boruc, Kazimierz Wijata i Jerzy Górniak. Dwaj ostatni odpowiedzialni byli za obiekt i zawodników zaś Pan Zbigniew zajmował się sprawami organizacyjnymi i finansami. Ponieważ piłka nożna to pasja i radość nasi starsi koledzy bawili się też doskonale. Znany z dowcipów był Pan Kazio Wijata, a ze względu na swoją akuratność i skrupulatność częstym ich celem był Pan Jerzy Górniak. Mamy koniec lat 70' Pan Kazio przychodzi do Pana Jurka i mówi, że Pan Zbigniew Boruc  pilnie potrzebuje statystykę roboczogodzin zawodników klubu, gdyż musi to pokazać lokalnym władzom. Zaznaczył jeszcze, że nie chodzi tu o żadną prowizorkę tylko o rzetelne wyliczenie kto i ile czasu spędził na boisku w ostatnim sezonie i to co do minuty. Po chwili Kazimierz Wijata zapomniał już o całej sytuacji. Nie zapomniał jednak o sprawie nieświadomy Jerzy Górniak. Po kilku dniach przychodzi do pokoju, w którym w Warszawskich  Zakładach Mechanicznych pracują Panowie Kazimierz i Zbigniew Boruc. Widząc kolegę Górniaka wchodzącego z teczką pełną papierów, Pan Kazio chowa się za drzwiami, ten zaś zwraca się do Zbigniewa Boruca - "Zbyszku, tak jak prosiłeś, przygotowałem Ci listę roboczogodzin zawodników.". Zdziwiony Zbigniew Boruc, który nie miał pojęcia o całej sytuacji ze śmiechem powiedział - "Powiedz mi przyjacielu, po co mi taka lista?". Jerzy Górniak poddenerwowany mówi - "Przecież Kazik przekazał mi, że potrzebujesz takie dokładne sprawozdanie.". Kiedy Zbigniew Boruc wybuchnął śmiechem, Jerzy Górniak zdał sobie sprawę, że padł ofiarą kolejnego żartu i mówi - "Jakbym miał tylko tego Kazika teraz pod ręką, to bym go udusił. Trzy dni siedzę nad tymi statystykami, po nocach, żeby jak najszybciej je przygotować. Żona powiedziała, że mnie z domu wyrzuci bo zwariowałem...". Nie wytrzymał tego Pan Kazio i ze śmiechem wyszedł zza drzwi do przyjaciół, po czym za chwilę śmieli się juz wszyscy razem. Właśnie taki duch zawsze panował w naszym klubie, praca i radość. To uśmiechy na twarzach, często były tym, co pozwalało poradzić sobie z różnymi problemami i przeciwnościami losu. Patrząc na dzisiejszą atmosferę w klubie nic się nie zmieniło, jest praca, jest też i śmiech.

Witam, serdecznie w nowym roku. Za nami już wszystkie skumulowane dni wolne, teraz czas na pracę. W naszym przypadku rok 2016 będzie bardzo pracowity. Szykujemy bardzo dużo zmian, tak na poziomie organizacyjnym jak i szkoleniowym. Rok bieżący powinien też być rekordowy jeżeli chodzi o transfery, będziemy się bardzo mocno wzmacniać. Po co, można się zapytać cały ten trud? Odpowiedz jest jedna – chcemy być liderem i to pod każdym względem. Na bieżąco będziemy informować o różnych rzeczach i zapewniam, że juz niedługo zadziwimy niejednego. Zaczynamy zatem pełną parą: działacze, trenerzy i zawodnicy. Pamiętajmy dziejszy trud to jutrzejszy sukces!

Andrzej Trzeciakowski
Prezes Zarządu K.S. Delta Warszawa

Właśnie otrzymaliśmy ciekawe uzupełnienie historii zamieszczonej wczoraj (Polska to jest piękny kraj). Jest to bardzo dla nas budujące gdyż widać, że nasi kibice starszej daty śledzą na bieżąco, to co dzieje się w klubie. KT

Mamy lata 90’ ubiegłego wieku. Przed spotkaniem, które ma zostać rozegrane na bocznym boisku idzie sprawdzić stan murawy Pan Kazimierz Wijata z ówczesnym Prezesem Panem Januszem Mańkowskim. Naszym działaczom dzielnie towarzyszy Pan Rysio. Po dotarciu na boisko okazuje się,  że kilka krówek pojada sobie trawkę na boisku. Panowie przeganiają bydlątka nieco poza obszar gry. Wszystkie krówki spokojnie zmieniają miejsce wypasu, jedna jednak stoi bez reakcji. Pan Rysio, który był najbliżej próbuje jakąś znalezioną gałązką pomóc zwierzakowi w decyzji. Niestety nie daje to żadnego rezultatu w związku z tym Pan Janusz i Kazio przychodzą z pomocą. Obaj jednak za chwilkę mają włosy postawione dęba, gdyż jako wytrawni specjaliści dostrzegli, że nie jest to zwykła krasula lecz dorodny byczek. Rozpaczliwe znaki dawane Panu Rysiowi powodują zaniechanie jego akcji przeganiania zwierzaka i cała grupa powoli zaczyna odwrót. Spokój podziałał widać na byczka kojąco gdyż sam bez dalszych ponagleń przemieścił się kilkanaście metrów poza boisko. Niestety dalej już nie miał ochoty nigdzie iść i przebywał przez cały mecz tuż za linią boczną. Nasi Panowie zdenerwowani udawali, że nie wiedzą o co chodzi. W niczym nie zorientowali się też kibice, zawodnicy czy sędzia zawodów.  Szczęśliwe mecz zakończył się naszym zwycięstwem po którym wszyscy cali i zdrowi rozeszli się do domów.

Kilka miesięcy temu udało nam się uaktualnić historię naszego klubu. Zbierając materiały, rozmawiając z ludźmi, doszliśmy tak daleko, że aż sami byliśmy zdumieni. Pojawiło się dużo nowych dat i nazwisk. Pojawiły się różne informacje okraszające te daty i nadające nazwiskom inny wymiar. Dzisiaj serdecznie zapraszamy do lektury tych nostalgicznych, lecz jednocześnie bardzo barwnych opowieści. Wszystkie zamieszczane historie znajdą się i w zakładce "Historia", gdzie będzie można zawsze do nich wrócić. Życzymy miłej lektury. KT

Polska to jest piękny kraj - Jak specyficznym rejonem jest obszar wokół Jeziorka Czerniakowskiego niech świadczy dzisiejsza opowieść. Jest początek XXI wieku, jesteśmy w europejskiej stolicy. W naszym klubie od niedawna nowy Zarząd rozpoczyna starania o zmiany strukturalne. Pewnego dnia dochodzi do rozmowy przed wejściem do budynku klubowego w czasie której padają ustalenia co i gdzie niebawem ma zostać zrobione na obiekcie. Nagle Andrzej Trzeciakowski, który był wówczas Prezesem Rady Nadzorczej zdziwiony pyta się współrozmówców - „Panowie! Czy ja dobrze widzę, na naszym bocznym boisku krowa się pasie?” Bez żadnej emocji Kazimierz Wijata odpowiada, że to przecież normalne i nie ma się czemu dziwić gdyż tak jest od zawsze. Po dyskusji ustalono jednak, że ponieważ krówka czyniła troszkę szkód to należy uprosić sąsiada rolnika, aby to wypasanie odbywało się nie na boisku tylko wokół niego. Zdziwiony człowiek, przystał na to i jeszcze z kilka lat widywaliśmy krówki to tu, to tam wokół naszego terenu. Dopiero gdzieś koło 2004 roku w tle Elektrociepłowni Siekierki przestało być widać te biało-czarne stworzenia. Jedni powiedzą, że dobrze, drudzy inaczej. Nic nie poradzimy jednak urbanizacja naszej okolicy powoli postępuje.  

Za nami kolejny rok, kolejny rok naszego działania. Od 1955 roku jestesmy nad Jeziorkiem Czerniakowskim gdzie tysiące warszawiaków realizowało i realizuje swoją pasję życia. Życzymy wszystkim związanym z naszym klubem wszystkiego najlepszego tak z okazji kolejnego Nowego Roku jak i z okazji naszych wspólnych urodzin.

Życzymy wszystkim szczęśliwego Nowego Roku! Niech spełnią sią nasze marzenia, niech wyprostują się kręte drogi. Niech rok 2016 będzie dla nas wszystkich szczodry i uśmiechnięty.

Kilka miesięcy temu udało nam się uaktualnić historię naszego klubu. Zbierając materiały, rozmawiając z ludźmi, doszliśmy tak daleko, że aż sami byliśmy zdumieni. Pojawiło się dużo nowych dat i nazwisk. Pojawiły się różne informacje okraszające te daty i nadające nazwiskom inny wymiar. Dzisiaj serdecznie zapraszamy do lektury tych nostalgicznych, lecz jednocześnie bardzo barwnych opowieści. Wszystkie zamieszczane historie znajdą się i w zakładce „Historia”, gdzie będzie można zawsze do nich wrócić. Życzymy miłej lektury. KT

Starość nie radość - Każdy zespół piłkarski jest jedną wielką rodziną. Kiedy trzeba to sobie pomagamy, znajdujemy jednak czas i na różne żarty. Właśnie o takiej dowcipnej sytuacji jest dzisiejsza opowieść. Przez wiele lat w naszym klubie najpierw jako zawodnik i kapitan a następnie jako trener był obecny Jerzy Górniak (na zdjęciu siedzi już jako trener). Prywatnie Pan Jurek należał do ludzi bardzo uporządkowanych, zawsze w szatni jego rzeczy były poukładane, buty wyczyszczone, a ich rozmiar idealnie dopasowany. Pewnego dnia w połowie lat 70’ koledzy z drużyny upatrzyli sobie Jerzego Górniaka jako ofiarę żartu. Po treningu w szatni Tadeusz Wendlak (na zdjęciu tyłem pierwszy z lewej) zagadał Jerzego Górniaka, a w tym czasie Kazimierz Wijata do jego cywilnych butów, wsadził watę. Na tyle mało, aby nie było to mocno  wyczuwalne, jednak na tyle dużo aby sprawiało dyskomfort. Następnie koledzy we trójkę wybrali się nad fosę aby zażyć trochę relaksu. Od początku Jerzy Górniak zachowywał się nieswojo, przystawał co chwilę, zostawał z tyłu. Nic jednak nie mówił, nie przyznawał się że coś jest nie tak. Wreszcie kiedy grupa dociera na miejsce, wszyscy rozkładają się w trawie. Jerzy Górniak zdejmuje buty i mówi - „Panowie, nic nie mówiłem, ale chyba czas skończyć karierę. Tak mi po dzisiejszym treningu nogi spuchły, że ledwo tutaj doszedłem”. Po tym stwierdzeniu żartownisie nie wytrzymali i buchnęli śmiechem. Wedle wspomnień, Jerzy Górniak wiele razy wypominał swoim kolegom głupi żarcik i nie raz odegrał się w równie śmieszny sposób. 

Zajęcia w klubie zakończone, grzeją nas już domowe ogniska. Za nami czas pracy i nauki, a przed nami czas rodzin i przyjaciół. W imieniu władz K.S. Delta Warszawa i pracowników składam wszystkim zawodnikom, rodzicom i rodzinom zawodników oraz całemu środowisku z nami związanemu spokojnych i wesołych Świąt. Niech ten okres spokoju i pozytywnych emocji naładuje nasze życiowe akumulatory na cały przyszły rok. W ten czas tak gorący w naszym krau pragnę powiedzieć, że nas łączy piłka i niezależnie od wszystkiego każdy mały człowiek, który jest w naszych barwach będzie zawsze czuł się w klubie jak u siebie. Jesteśmy jedną rodziną i dopóki ja sprawuję swój urząd nikt nas nie podzieli!

Andrzej Trzeciakowski
Prezes Zarządu K.S. Delta Warszawa