Słoneczny, piątkowy poranek godzina 11.00, zawody rozgrywa nasz zespół 1996 rocznika będący na trzecim miejscu w lidze z Legią Warszawa zajmującą drugie miejsce. Chciałem podpatrzeć jak poradzi sobie nasz bramkarz delegowany do wyjściowej jedenastki. Jak się później dowiedziałem Trener nie miał dużego dylematu z obsadą tej pozycji, ale to inna historia. W pierwszym składzie wychodzi Dominik Przybylski. W takich spotkaniach wymagana jest szczególna koncentracja od całego zespołu, a szczególnie od bramkarza gdyż można w ciemno założyć, że będzie „trochę” pracy.

Zanim o interwencjach Dominika, kilka słów o otoczce spotkania. Przywitanie obu zespołów. Cała drużyna przyjezdna podchodzi do naszej ławki wraz ze swoimi trenerami i wita się przybijając przysłowiową „piątkę” – bardzo miłe pomyślałem. Później rezerwowi zasiedli na swoich miejscach a delegowane jedenastki zajmowały miejsca na wylosowanych połowach. Tu nastąpiło moje zdziwienie, ponieważ goście, którzy przed chwilą tak miło się z nami witali mieli swój jakże dziwny i mało przyjacielski okrzyk składający się z wulgaryzmów i ubliżania naszym chłopcom. W pierwszej chwili miałem wrażenie, że się przesłyszałem, ale wszyscy z ławki rezerwowej potwierdzili, ze nie miałem omamów słuchowych. Szczerze pisze to co myślę ! Nie grałem i być może nigdy nie zagram na takim poziomie jak trener drużyny przyjezdnej ale odnoszę wrażenie, że nie tak powinno się szkolić młodzież. Może był to przypadkowy wymysł drużyny przeciwnej, ale tak czy inaczej moim zdaniem powinna być negatywna reakcja za strony sztabu szkoleniowego nadzorującego ten zespół. Niestety nic takiego nie miało miejsca, po chwili sędzia dał znak do rozpoczęcia spotkania.

Z początku meczu zanim Dominik wykonał jakąkolwiek interwencje zapamiętałem pudło naszego napastnika na pustą bramkę z odległości 5 metrów. Następnie nie podyktowana przynajmniej jedna czerwona kartka dla przyjezdnych (za faul zawodnika wychodzącego sam na sam z bramkarzem sędzia dyktuje rzut wolny i TYLKO 2 min kary...). Kto był na meczu ten wie, szkoda się rozpisywać na ten temat. W atmosferze nerwowej wynikającej z pierwszych minut spotkania przeciwnicy strzelają w 12 minucie bramkę na 0:1. Rzut wolny z prawej strony „szesnastki” strącenie-przedłużenie piłki głową i Dominik jest bez większych szans na skuteczną interwencję. Miałem wrażenie jakby linia obrony była trochę za głęboko ustawiona względem muru. Druga bramka: przeciwnik wychodzi „dwa na jeden” z naszym bramkarzem, próba skrócenia właściwa przez Dominika skończyła się zagraniem do drugiego napastnika, który umieszcza piłkę w siatce. Końcówka pierwszej połowy (37 minuta) obrona Dominika w sytuacji sam na sam, lecz brak zdecydowanej asekuracji obrony, przeciwnik dwa razy dobija, aż w końcu skutecznie i mamy 0:3 do przerwy. Czwarta bramka wpada na konto naszego bramkarza. Rzut rożny piłka dokręcana do bramki. Właściwa decyzja Dominika o wyjściu do dośrodkowania, lecz nie dobry technicznie chwyt i brak dostatecznej koncentracji przy interwencji. Chciałbym tu zaznaczyć brak asekuracji obrony, co oczywiście w żadnym stopniu nie zmniejsza winy Domina przy tej bramce. Bramka na 0:5, w sytuacji sam na sam przeciwnik znajduje sposób na umieszczenie piłki w bramce i w ten sposób ustala wynik spotkania. Może się wydawać, że to dość wysoki wynik, ale wiem jedno, że należą się ciepłe słowa Dominikowi (trochę mrużąc oczy przy czwartej bramceJ). Podczas całego meczu wykonał ok. 10 różnych chwytów piłki czy to po strzale czy wrzutce, ok. 20 wybić z woleja czy z 5m od własnej bramki, przy czym większość na dobrą odległość z niezłą celnością. Na sam koniec to, za co chciałbym pochwalić Dominika, mam tu na myśli sytuację, w których interweniował odważnie na pograniczu ryzyka w sytuacjach sam na sam. W przebiegu spotkania naliczyłem ich 6. Były to dalekie wyjścia wślizgami od własnej bramki. Dzięki nim mógł skutecznie zaasekurować swoich obrońców. Były też czyste sytuacje tzw. „setki”, z których wychodził obronną ręką. Ta statystyka daje do myślenia i pokazuje, że wynik mógłby kształtować się nieco inaczej. Cóż mogło być 1:0 i przeciwnik grający w osłabieniu, a skończyło się „piątakiem” w Wielki Piątek ! MB