Miesiąc kwiecień obok Świąt Wielkanocnych przyniósł długo oczekiwaną inaugurację rundy wiosennej sezonu 2011/2012. Wszystko czego nauczyliśmy się dotychczas wylewając litry potu na treningach mogliśmy wreszcie zaprezentować w walce o ligowe punkty. Rywalizacja z zespołem Agrykoli i drużyną z Ład zakończyła się po naszej myśli. Ważne, że zadowoleni możemy być nie tylko z wyniku, ale także z samej gry. Oczywiście nie ustrzegliśmy się błędów, jednak widać było w naszych poczynaniach nową jakość. Staramy się dłużej utrzymywać przy piłce, dokładniej rozgrywać atak pozycyjny i pamiętać o dyscyplinie taktycznej. Zdajemy sobie sprawę, że tak naprawdę jesteśmy dopiero na początku drogi, ale myślę, że należy cieszyć się małymi sukcesami. Chciałbym jedynie żeby diametralnie zmieniła się jedna zasadnicza rzecz, a mianowicie świadomość zawodników. Czasami musimy zmagać się z przeciwnościami losu, ale robiąc coś na czym nam zależy musimy nadawać temu należne miejsce w naszym życiu. Nie potrafię zrozumieć licznych absencji na zajęciach. Wiem, że już niejednokrotnie o tym wspominałem i pewnie się powtarzam, ale bez regularności efekty nie przyjdą albo są tylko krótkotrwałe. Druga sprawa to podejście do treningu, w którym się uczestniczy. Nie wyciągnie się korzyści z treningu, podczas którego zamiast koncentracji na konkretnych ćwiczeniach i zachowaniach, skupiamy się na rozmowach z kolegami o meczu Ligi Mistrzów z dnia poprzedniego albo sprawdzianie szkolnym sprzed tygodnia. Wszystko ma swoje miejsce i czas. Będąc na treningu muszę nieustannie myśleć jak stać się lepszym piłkarzem. Co zrobić żeby następnym razem nie popełnić błędu, który właśnie mi się przytrafił. Każde kolejne zagranie powinno być wykonane w fazie całkowitego skupienia, powinno być dokładnie przemyślane. Zdaję sobie sprawę, że czasami trudno zmusić się do takich poświęceń, ale tylko Ci którym się to udaje mają szansę dojść na szczyt. Mówię to wszystko bo widzę jak duży postęp udało nam się zrobić. Z drugiej strony wiem z doświadczenia o ile więcej potrafilibyśmy gdyby nie brakowało koncentracji i poświęcenia. Nie warto zatrzymywać się po drodze jeśli nie ma takiej palącej potrzeby. Nasz rozwój może być szybszy i pełniejszy, ale sami musi tego chcieć i do niego dążyć za wszelką cenę. Przez ostatnie miesiące wykonaliśmy kawał ciężkiej pracy i nie warto zaprzepaścić tego chwilą słabości. Ona ma prawo się pojawić, ale sami musimy potrafić ją przezwyciężyć, a może w rzeczywistości tylko chcieć. Postęp widać gołym okiem, a nasza gra w kwietniu go potwierdza, nie pozwólmy sobie zaprzepaścić potencjału jaki w nas drzemie. Tak długo jak to możliwe realizujmy swoje marzenia o mistrzostwie sportowym. Wszystko co robicie to wspaniała przygoda, która na zawsze pozostanie w waszej pamięci bez względu na to czy ktoś zostanie zawodowym piłkarzem czy nie. SG